PREAMBUŁA

DO PROGRAMU KLUBU

13 października 2015

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                                   

 

Matka Boża z Dzieciątkiem,

Włodzimierz Tetmajer

 

Maryjo! Królowo Polski, Ty nigdy nas nie zawiodłaś.

Matko, bez Ciebie – zginiemy...

Wierni Tobie – przetrwamy i zwyciężymy!

 

Jedność narodu jest historycznie oczekiwanym stanem umysłów i serc Polaków wobec zadań, jakie stoją przed naszym Narodem w sferze ducha, polityki i gospodarki.

Odpowiadając potrzebie czasu, sięgamy do korzeni polskości –

podejmujemy wielkie dziedzictwo katolickiej Polski w cywilizacji łacińskiej,

w której obręb Polska wkroczyła w 966 r., przyjmując Chrzest.

 

W momentach szczególnie dla naszego Narodu trudnych

odwołanie do historycznego i katolickiego dziedzictwa Polski pozwalało nam przetrwać.

Był tego świadom król Jan Kazimierz, który – składając w 1656 r. Śluby Lwowskie –

ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Królową Narodu i Państwa Polskiego.

Wobec śmiertelnego zagrożenia ze strony komunizmu narodowe przyrzeczenie ponowił

w 1956 r. na Jasnej Górze bł. Stefan kardynał Wyszyński.

 

W obliczu współczesnych zagrożeń, przed którymi stanęła Polska,

powtarzamy za Prymasem Tysiąclecia:

 

                                              Wielka Boga-Człowieka Matko!

                                              Bogarodzico Dziewico,

                                              Bogiem sławiona Maryjo!

                                              Królowo świata i Polski Królowo!

 

Składamy u stóp Twoich siebie samych i wszystko, co mamy:

rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra,

wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli.

 

***

 

Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży w naszej mocy,

aby Polska była rzeczywistym królestwem Twoim i Twojego Syna,

poddanym całkowicie pod Twoje panowanie,

w życiu naszym osobistym, rodzinnym,narodowym i społecznym.

 

***

 

Matko Łaski Bożej!

Przyrzekamy Ci strzec w każdej duszy polskiej daru łaski, jako źródła Bożego życia.

 

Pragniemy, aby każdy z nas żył w łasce uświęcającej i był świątynią Boga,

aby cały Naród żył bez grzechu ciężkiego, aby stał się Domem Bożym i Bramą Niebios dla pokoleń wędrujących poprzez polską ziemię – pod przewodem Kościoła katolickiego

– do wiecznej Ojczyzny.

 

***

 

Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady!

Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski,

że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia.

 

Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie,

jak Ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc obficie krwią własną.

Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym.

 

Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca Wszelkiego Życia

i za najcenniejszy skarb Narodu.

 

***

 

Matko Chrystusowa i Domie Złoty!

Przyrzekamy Ci stać na straży nierozerwalności małżeństwa,

bronić godności kobiety, czuwać na progu ogniska domowego,

aby przy nim życie Polaków było bezpieczne.

 

Przyrzekamy Ci umacniać w rodzinach królowanie Syna Twego Jezusa Chrystusa,

bronić czci Imienia Bożego,

wszczepiać w umysły i serca dzieci ducha Ewangelii i miłości ku Tobie,

strzec Prawa Bożego, obyczajów chrześcijańskich i ojczystych.

 

***

 

Przyrzekamy Ci wychować młode pokolenie w wierności Chrystusowi,

bronić je przed bezbożnictwem i zepsuciem i otoczyć czujną opieką rodzicielską.

 

Zwierciadło Sprawiedliwości! Wsłuchując się w odwieczne tęsknoty Narodu,

przyrzekamy Ci kroczyć za Słońcem Sprawiedliwości, Chrystusem, Bogiem naszym.

 

Przyrzekamy usilnie pracować nad tym, aby w Ojczyźnie naszej wszystkie dzieci Narodu żyły w miłości i sprawiedliwości, w zgodzie i pokoju,

aby wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku.

 

Przyrzekamy dzielić się między sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy,

aby pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych,

bezdomnych i płaczących.

 

***

 

Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem

najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi.

Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu,

pijaństwu i rozwiązłości.

 

Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności,

wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania,

miłości i sprawiedliwości społecznej.

 

***

 

Królowo Polski! Ponawiamy śluby Ojców naszych i przyrzekamy,  że z wszelką usilnością umacniać i szerzyć będziemy w sercach naszych i w polskiej ziemi

cześć Twoją i nabożeństwo do Ciebie, Bogurodzico Dziewico,

wsławiona w tylu świątyniach naszych, a szczególnie w Twej Jasnogórskiej Stolicy.

 

Oddajemy Tobie szczególnym aktem miłości każdy polski dom i każde polskie serce,

aby chwała Twoja nie ustawała w ustach naszych dnia każdego,

a zwłaszcza w dni Twoich świąt.

 

Przyrzekamy iść w ślady Twoich cnót, Matko-Dziewico i Panno Wierna,

i z Twoją pomocą wprowadzać w życie nasze przyrzeczenia.

 

***

 

Przyjm nasze przyrzeczenia,

umocnij je w sercach naszych i złóż przed Obliczem Boga w Trójcy Świętej Jedynego.

W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość,

całe nasze życie narodowe i społeczne,

Kościół Syna Twego i wszystko, co miłujemy w Bogu.

 

Prowadź nas poprzez poddaną Ci Ziemię Polską do bram Ojczyzny Niebieskiej.

A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa,

błogosławiony Owoc żywota Twojego.

 

Amen.

 

––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

To narodowe przyrzeczenie zostało złożone 26 sierpnia 1956 r. (w 300. rocznicę Ślubów Lwowskich)

u tronu Maryi Królowej Polski przez ponad milion wiernych. Tekst został napisany przez prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego, więzionego wówczas w Komańczy.

––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

 

***