20 maja 2015

Wobec prób zobligowania Polski do przyjmowania imigrantów, stwierdzamy, iż  wyłączną przyczyną desperackiej migracji z krajów Trzeciego Świata do zamożnej Europy jest kolonialna i neokolonialna polityka, prowadzona przez państwa metropolii, które na  drodze eksploatacji i rabunku krajów podbitych bogaciły się i w dalej ciągną zyski  kosztem nieszczęścia, biedy i krzywdy ludzkiej.

Polska nigdy nie miała z tym nic wspólnego. Dlatego, oprócz wielkiego współczucia i zrozumienia dla dążeń narodów podbitych do uzyskania rekompensaty za ich straty, oprócz doraźnej pomocy w postaci akcji i funduszy charytatywnych, nie powinniśmy angażować się w akcje tworzenia obozów uchodźców, co usiłują na nas wymóc kolonialiści, stawiając równocześnie Polskę w rzędzie podmiotów współodpowiedzialnych za haniebny wyzysk.

Wskazujemy, że rządy polskie na przestrzeni ostatnich 26 lat całkowicie zaniedbały swoje obowiązki wobec Polaków odciętych na wschodzie od Macierzy jałtańską granicą. Realizują one politykę wspierania rządów Litwy i Ukrainy kosztem podstawowych interesów mieszkających tam Polaków. Naszym podstawowym obowiązkiem jest zapewnienie właściwego wsparcia dla ich potrzeb narodowych, kulturowych i politycznych.

Absolutnym priorytetem dla polskiej polityki imigracyjnej powinno być stworzenie warunków do powrotu Polakom i ich potomkom zesłanym do Kazachstanu i Rosji w okresie rządów komunistycznych. Dopiero po spełnieniu tego warunku, rząd polski może rozważać udzielenie pomocy humanitarnej innym uchodźcom.

Rada Krajowa Jedności Narodu