ROZWINIĘCIE:

„Definicja różnicy pomiędzy «EMISJĄ» a «KREACJĄ» w systemie monetarnym.

• Termin «EMISJA» dotyczy pieniędzy. Jest to właściwa forma monetyzacji gospodarki i powinna być oparta na «parytecie gospodarczym pieniądza».

       (Twórcą pojęcia parytetu gospodarczego pieniądza jest Jerzy Zdziechowski Minister Skarbu w latach

       1925-1926, który wprowadził go do ekonomii w celu ustalenia opłacalnego dla polskich producentów

       kursu walutowego złotego polskiego. Obecnie zasada parytetu gospodarczego pieniądza jest jedną

       z podstawowych zasad ekonomii obywatelskiej i odnosi się nie tylko do kształtowania kursu złotówki,

       ale do szeroko pojmowanej zasady emisji i monetyzacji gospodarki).

• Termin «KREACJA» dotyczy środków płatniczych tworzonych (kreowanych) podczas udzielania oprocentowanego kredytu-długu. Kreacja oprocentowanych długów (kredytów i pożyczek) prowadzi ostatecznie do hiperzadłużenia i deflacji.

Obecnie terminy te są używane wymiennie, co sprzyja zamieszaniu i dezinformacji. Dodatkowo wielu ekonomistów słowa «emisja» używa do określenia emisji obligacji, a nie pieniędzy. Jest to następny sposób eliminacji pojęcia emisji pieniędzy i zastępowania jej kreacją długu.

Definicja MONETYZACJI.

Monetyzacja (ew. monetaryzacja) to praktyka emisji pełnowartościowego pieniądza, mającego pokrycie w towarach lub usługach obecnych na rynku, czyli prowadzona na podstawie «parytetu gospodarczego pieniądza».

• Podstawowa funkcja emisji/monetyzacji to wyrażanie wartości towarów i usług poprzez pieniądz.

• Zasada emisji. Majątek wytworzony i przyrost ilości dóbr konsumpcyjnych może, i powinien, zostać zmonetyzowany zgodnie z ogólną ilościową teorią pieniądza: ΔM=P(ΔT) 1/V co można zapisać także w postaci równania: ΔM=ΔPKB/V (gdzie: symbol M – pieniądz, P – ceny, T – towary i dobra konsumpcyjne, V – szybkość obiegu pieniądza, Δ – przyrost).

• Potrzeba emisji wynika z powiększania majątku narodowego oraz rozwoju ludzkiej populacji.

• Celem monetyzacji w gospodarce towarowo-pieniężnej jest umożliwienie ludziom konsumpcji a przedsiębiorcom produkcji dóbr.

• Monetyzacja prowadzi do opłacalności pracy i produkcji. Jest najważniejszą operacją dostrajającą. Sprzyja zachowaniu stabilności cen. Wynika z przyrostu dóbr i uwzględnia szybkość obrotu pieniądzem oraz jej zmiany. Pozwala dostosować realny popyt do poziomu produkcji. Warunkuje dopływ pieniędzy do producentów tworzących wartościowe towary, (zaspokajające potrzeby ludzi) a tym samym uzyskanie przez przedsiębiorców należnego im zysku. Emisja pełnowartościowego pieniądza ogranicza potrzebę konkurowania producentów o rynek zbytu oraz zaciągania kredytowych długów przez konsumentów (zarówno przez przedsiębiorców jak i pracowników)”.

(Jacek Andrzej Rossakiewicz, „NACJONALIZACJA PIENIĘDZY – walka o suwerenność monetarną dla Polski”; czytaj cały artykuł)