ROZWINIĘCIE:

„Oobowiązująca obecnie definicja [pieniądza] jest nieprecyzyjna:

Pieniądz – akceptowalny środek płatniczy w transakcjach handlowych, płaceniu podatków, rozliczaniu długów. Występuje w formie bilonu i banknotów, a także w postaci depozytów tworzonych przez banki komercyjne.

Definicja ta jest błędna, chociaż pochodzi od Frosti Sigurjonssona, gdyż przemilcza istotną różnicę pomiędzy naturą pieniądza a naturą «depozytów tworzonych przez banki komercyjne». Depozyty te za swoją podstawę mają dług: oprocentowany kredyt. Stanowią ponadto samowolne naruszenie zasadnego prawa własności do emitowanych pieniędzy. Współcześnie, oprocentowany dług kreowany przez banki prywatne jest dominującą formą środków rozliczeniowych. Prywatne banki centralne i komercyjne nie emitują pieniądza, ale jego substytut: oprocentowany dług wynikający ze stosowania tzw. «rezerwy częściowej».

«Rezerwa częściowa» to samowolnie ustalony i realizowany „przywilej” banków prywatnych, które same przypisały sobie prawo do emisji środków rozliczeniowych w sumarycznej kwocie przekraczającej ilość posiadanych depozytów. Obecnie wartość „dopuszczalnej” rezerwy częściowej to ok. 3,5%, co daje bankom rzekome „prawo” do emisji długów (udzielenia kredytów) przekraczających 27–krotnie zasób depozytów. Banki od tych wykreowanych przez siebie samowolnie „pieniędzy” pobierają odsetki, tak jakby te środki rozliczeniowe były ich własnością. W istocie banki nie posiadają prawa własności do tych środków rozliczeniowych, a jedynie je sobie milcząco przypisują. Pobieranie odsetek od tych środków jest dodatkową samowolą i oszustwem. [Por. tworzenie pieniądza w oparciu o rezerwy częściowe – oglądaj].

Właściwa definicja pieniądza to:

Pieniądz – pełnowartościowy, niebędący długiem i nieoprocentowany środek płatniczy, mający pokrycie w wytworzonych dobrach konsumpcyjnych, uprawniający do ich nabywania, płacenia podatków i innych należności, emitowany zgodnie z zasadami monetyzacji gospodarki. Występuje w formie bilonu, banknotów i depozytów tworzonych przez suwerenny, narodowy bank centralny”.

(Jacek Andrzej Rossakiewicz, „NACJONALIZACJA PIENIĘDZY – walka o suwerenność monetarną dla Polski”; czytaj cały artykuł)