JAK JEST TERAZ {?}:

Planowane postarzanie produktów jest obecnie praktykowane na szeroką skalę w wielu branżach. Polega to na takim projektowaniu sprzedawanych towarów, aby po upływie okresu gwarancyjnego stawały się one nieużyteczne, a ich naprawa nieopłacalna. Jest to działanie niemoralne, mające na celu niegodziwe wzbogacenie wąskiej grupy potentatów olbrzymim kosztem całych społeczeństw. Przy czym straty (masowe) wynikające z tego procederu są niewspółmierne do niegodziwego zysku (wąskiej grupy) – powodują m.in.:

• marnotrawienie ludzkiej pracy w wymiarze globalnym;

• zaangażowanie ludzi (w wymiarze całych społeczeństw!) w wykonywanie ogromu dodatkowych, zbędnych czynności;

• w efekcie powyższego – brak czasu na zdrowe, normalne relacje rodzinne i towarzyskie;

• chroniczny pośpiech i przemęczenie;

• marnotrawienie surowców;

• degradację i zanieczyszczenie środowiska naturalnego.

Problem planowanego postarzania produktów wnikliwie analizuje francusko-hiszpański film dokumentalny pt.: „Spisek żarówkowy – nieznana historia zaplanowanej nieprzydatności” (oglądaj film).