ROZWINIĘCIE:

Finansowe wspomaganie przez państwo fizycznego życia jest niezbędnym elementem utrzymania w kondycji całego społeczeństwa i służy jego rozwojowi. Dotyczy to wszystkich bez wyjątku obywateli, którzy zapracowują na to swoim osobistym wkładem w dobro wspólne.

Ogólnie należy stwierdzić, że potencjał ludzki społeczeństwa rośnie poprzez jego osiągnięcia demograficzne, zawodowe, naukowe, gospodarcze, artystyczne, sportowe i inne. Potencjał ludzki jednostki rośnie poprzez jej zaangażowanie w życie społeczne i w życie państwowe.

Potencjał ludzki jest prawdziwym zapasem społecznej energii i stanowi podstawę wszelkich całościowych, rzeczywistych rozliczeń pracy w społeczeństwie w przyjętym okresie. Wyznacza konkretne granice możliwości społecznego rozwoju, które nie są nieograniczone.

Takich rozliczeń nie są w stanie prowadzić banki komercyjne nastawione na zysk w postaci odsetek i transferujące ten zysk zagranicę.

Energia społeczna nie jest niewyczerpanym zasobem, a więc oddawanie jej innym w zamian za możliwość druku pieniędzy (bo do tego sprowadza się system kredytowania zarówno budżetu Polski, jak i prywatnych budżetów obywateli) jest społecznym marnotrawstwem w skali państwa. Jest to współczesny kolonializm w zawoalowanej postaci.

Narodowy Bank Polski, który zgodnie z art. 227 p. 1 Konstytucji R.P. ma „wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej”, winien być w pełni niezależny od banków i podmiotów zewnętrznych.

Uzyskany wzrost gospodarczy musi być monetyzowany poprzez emisję pełnowartościowych pieniędzy, mających pokrycie w wytworzonych dobrach. Taka zasada emisji pieniędzy jest podstawą budżetu państwa cyfrowej ery.

System AURO (patrz kolejne punty), ujmując życie człowieka i całej wspólnoty w sposób wielowymiarowy, stanie się podstawą emisji pieniędzy mających na celu zaspokojenie podstawowych, gwarantowanych konstytucyjnie potrzeb obywatela.

Na rynku nie powinno brakować pieniędzy, bo to one umożliwiają rozliczenia, które muszą być przeprowadzane pomiędzy ludźmi. Nie możemy bać się pokrywania pieniędzmi społecznie potrzebnych celów. Niedowład emisji i brak pieniędzy na rynku prowadzi do osłabienia polskiej gospodarki, a tym samym i pozycji polskiej waluty. Pieniądze są własnością społeczeństwa. To nie banki tworzą wartość pieniądza, ale praca, którą wykonuje społeczeństwo. Prywatne banki komercyjne jedynie pośredniczą pomiędzy ludźmi i nie powinno im przysługiwać prawo kreacji/emisji pieniądza (na dodatek dłużnego i oprocentowanego). Banki komercyjne swoją działalność powinny prowadzić w oparciu o zgromadzone depozyty lub przez zaciąganie kredytów w NBP.

Zgodnie z zapisami obecnej Konstytucji R.P. Art. 20: „Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej”.

***

Proponowane rozwiązania mają na celu sprawiedliwość społeczną, tj. sprawiedliwy podział bogactwa wypracowanego przez obywateli – pomiędzy tych obywateli, adekwatnie do wkładu pracy każdego z nich. Taką drogą może podążać każde państwo na świecie, niezależnie od położenia, niezależnie od ilości i stopnia rozwoju swoich obywateli.